อุบัติเหตุ ตอนที่ 10 วันที่ 11 พฤศจิกายน 2555

ooooooo

หลังจากพูดคุยกับเดชชาติเมื่อคืนแล้ว เช้าขึ้นนีรนุชเหมือนคิดอะไรได้ บุ่มบ่ามมาปลุกเดชชาติถึงห้องนอน เลยเกือบได้เห็นเขาล่อนจ้อน ถ้าไม่รีบวิ่งกลับออกไปเสียก่อนที่เขาจะลุกจากเตียง

นีรนุชตั้งใจมาชวนเดชชาติไปหาทนาย เพื่อปรึกษาเรื่องที่เธอถูกขู่ทำร้าย เพราะถ้าโยธินส่งคนมาจริง พ่อของวิศนีต้องรู้เห็นด้วย ดังนั้นเธอจะให้ทนายยื่นอุทธรณ์คดีพี่สาว

“เฮ้ย ไปกันใหญ่แล้ว ไม่มีทาง เป็นไปไม่ได้”

“พี่ชาติจะเข้าข้างพวกเขาอีกแล้วใช่ไหม”

“ไม่ได้เข้าข้าง แต่คุณอำนวยไม่ใช่คนแบบนั้นแน่ พี่ทำงานกับแกมาตั้งหลายปี พี่รู้จักแกดี แกอาจจะเป็นคนดุ แต่ไม่ใช่คนเลว ถ้านุชสงสัยว่าโยธินมันอยู่เบื้องหลังพี่ก็เห็นด้วย แต่พี่มั่นใจว่าคุณอำนวยไม่รู้เรื่องนี้ อีกอย่าง ต่อให้นุชมั่นใจจริงๆ แต่ตอนนี้เราไม่มีหลักฐานอะไรเลย นุชเอาอะไรไปยืนยันให้ทนายรื้อคดีขึ้นมาใหม่ล่ะ”

ooooooo

ที่บ้านชายทะเลของวิโรจน์ ฉายกับเพ็ญไม่เข้าใจว่าทำไมอารุมถึงให้วิศนีไปอยู่กระท่อมทรุดโทรมใกล้พัง พอสองผัวเมียจะอำนวยความสะดวกอะไรให้เธอบ้าง อารุมก็ไม่ยอม ทำเหมือนจะให้เธอทนความลำบากไม่ได้แล้วพาตัวเองกลับไป

หารู้ไม่ว่าวิศนีตั้งมั่นจะอยู่ที่นี่ให้ได้ เธอเปลี่ยน

ตัว เองครั้งใหญ่ กินง่ายอยู่ง่าย แต่งเนื้อแต่งตัวกลมกลืนกับสาวชาวบ้าน แต่ถึงแม้เธอจะอยู่ในชุดเสื้อผ้าราคาถูก ก็ดูสวยแปลกตาไปอีกแบบจนอารุมเผลอชมออกมา

เพราะความสงสารและความผูก พันลึกๆในใจ ทำให้บางครั้งอารุมใจดีกับวิศนี แต่พอนึกถึงนนทลีขึ้นมาเมื่อไหร่ ความคับแค้นเคืองขุ่นก็พลุ่งพล่าน พูดจาแข็งกระด้างจนเธอแอบน้ำตาซึมด้วยความน้อยใจ และบ่ายวันนี้เอง อารุมทำให้วิศนีร้องไห้อีก เขาเอะอะเอ็ดตะโรหลังจากเธอขับรถชนต้นไม้ แถมยังเกือบพุ่งชนเขาถ้าโดดหลบไม่ทัน

อารุมให้วิศนีขับรถเข้าบ้าน ส่วนตัวเองลงไปเปิดประตูรั้ว แต่เพราะเคยขับรถชนนนทลี ทำให้ครั้งนี้วิศนีวิตกจริต บังคับรถผิดถูกเป็นเหตุให้ชนต้นไม้จนรถพังเสียหาย

“หมดกัน พังพินาศหมด นี่ถ้าผมหลบไม่ทันก็คงตายไปอีกคน สมใจคุณ”

“เปล่านะคะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ”

“คุณ มันก็พูดได้แค่นี้แหละ ไม่ได้ตั้งใจๆ คุณเอาคำนี้มาอ้างเวลาก่อเรื่องได้ตลอดเวลา ผมอุตส่าห์หนีมาไกลๆ คิดว่าจะพ้น แต่คุณก็ยังตามมาหลอกหลอน ผมเบื่อเต็มทีแล้ว จะไปไหนก็ไป”

วิศนีน้อยใจน้ำตาคลอ แต่ก็รู้ว่าตัวเองผิด เดินคอตกออกไป อารุมแอบสงสารเหมือนกัน แต่ความโกรธพาลมีมากกว่าจึงไม่เดินตามเธอไป

เพ็ญ ยืนมองจากในบ้าน พลางชี้ชวนให้ฉายดูวิศนีที่เดินร้องไห้ออกไปชายหาด บ่นไม่เข้าใจว่าตกลงสองคนนี้เขาเป็นอะไรกันแน่ ฉายยืนยันคำพูดอารุมว่าไม่ได้เป็นอะไรกัน แค่บังเอิญเจอกันแล้ววิศนีไม่มีที่ไป แต่เพ็ญไม่เชื่อ คาดเดาว่าต้องมีอะไรมากกว่านั้นแน่!

ทางด้านอำนวยที่กรุงเทพฯ เมื่อรู้ว่าป่านนี้แล้วโยธินยังไม่ได้เบาะแสของวิศนี อำนวยเครียดจัดจนอาการป่วยกำเริบ กรแก้วใจคอไม่ดีจึงส่งตัวไปโรงพยาบาลให้อยู่ในความดูแลของหมอ อวลอบกับโยธินทราบข่าวก็รีบพากันมาเยี่ยม

“อย่าเพิ่งเครียดนะครับคุณอา ผมก็ไม่ได้นิ่งนอนใจเลย พยายามตามหาคุณวิศนีทุกที่แล้ว”

“บางทีเธออาจจะน้อยใจคุณพ่อแล้วแอบไปเช่าโรงแรมอยู่เหมือนคราวนั้นก็ได้นะคะ”

“จริงๆผมก็ไม่ได้เป็นอะไรมาก คุณกรบอกให้หมออนุญาตให้ผมกลับบ้านได้ไหม”

กร แก้วปฏิเสธทันที อ้างหมอสั่งให้อยู่ดูอาการสักสองสามวัน อำนวยบ่นเป็นห่วงงานที่บริษัท โยธินได้ยินแล้วสะกิดใจ เกิดความคิดบางอย่างขึ้นมา

ooooooo

หลังจากโดนดุแล้วเงียบหายไปพักใหญ่ วิศนีไปเพลินอยู่ที่ชายหาด โดยไม่รู้เลยว่าอารุมกำลังตามหาด้วยความเป็นห่วง

เขา เดินร้องเรียกเธอทางโน้นทางนี้อย่างร้อนใจเพราะใกล้ค่ำ กระทั่งไปเจอเธอเก็บเปลือกหอยอยู่ชายหาด เขาวางฟอร์มเข้มให้รู้ว่าไม่ได้ใจอ่อน ตำหนิเธอนิดหน่อยก่อนเดินนำกลับบ้านมาเตรียมกินข้าวเย็น

เพ็ญทำอาหาร เผื่ออารุมและวิศนีด้วยความเต็มใจ แต่ไม่รู้ว่าจันทร์แอบปรุงอาหารที่ตักแบ่งไว้ให้วิศนีจนกินแทบไม่ได้ เพราะเมื่อเพ็ญยกไปให้ที่กระท่อม วิศนีตักกินแล้วบอกว่าอร่อยดี ทั้งที่ความจริงอยากคายทิ้ง แต่กลัวเพ็ญจะเสียน้ำใจ

จันทร์สะใจที่ ได้แกล้งวิศนี แต่ความมาแตกเอาตอนอารุมไม่พอใจที่วิศนีทำตัวเป็นคุณนายต้องมีคนส่งอาหารให้ ถึงที่ เขาสั่งเก็บอาหารของวิศนีไปกินรวมกันที่บ้านใหญ่ ถึงรู้ว่ารสชาติมันแย่มาก ไม่เหมือนของตน ทั้งที่เพ็ญเป็นแม่ครัวเพียงคนเดียว

เพ็ญรู้ทันทีว่าเป็นฝีมือจันทร์ เพราะอยู่ด้วยกันในครัวแค่สองคน แต่จันทร์ไม่ยอมรับ เพ็ญเลยวิ่งไล่ตีน้องสาวออกไปข้างนอก

อารุม นึกถึงวิศนีด้วยความสงสาร ตักข้าวราดแกงไปให้ที่กระท่อม แต่กลัวเธอจะรู้ทันว่าใจอ่อน ก็เลยทำเข้ม ออกคำสั่งว่าต่อไปนี้ให้ไปกินข้าวกับตน จะได้ไม่ต้องให้คนยกมาหลายๆที่ให้สิ้นเปลือง

ooooooo

ค่ำคืน เดียวกันที่กรุงเทพฯ โยธินเจอกุสุมาโดยบังเอิญ กุสุมาลาออกจากบริษัทอำนวยแล้วดิ้นรนสมัครงานใหม่ แต่ยังไม่มีที่ไหนรับสักแห่ง กระทั่งมาเจอโยธินอาสาไปส่งบ้าน เพราะต้องการจะคุยเรื่องอารุม หญิงสาวจึงขึ้นรถไปกับเขา

โยธินพา กุสุมาแวะร้านอาหารแล้วเกริ่นเรื่องอารุมหายไปวันเดียวกับวิศนี หญิงสาวฟังแล้วร้อนรุ่มด้วยความหึงหวง ซึ่งชายหนุ่มมองออก จึงตอกย้ำเข้าไปอีก

“ผมก็ไม่รู้ว่าสองคนนั้นไปด้วยกันหรือเปล่า คุณพอจะมีทางตามตัวอารุมได้ไหม”

“ถึงมี ฉันก็ไม่บอกคุณ”

“ไม่ เอาน่าคุณกุสุมา ผมรู้นะว่าคุณคิดยังไงกับมัน ท่าทางคุณมันออกตั้งแต่นนทลีตายแล้ว คุณต้องการอารุมก็เชิญเลย ผมไม่ขัดขวาง แต่ถ้าสองคนนั้นอยู่ด้วยกัน ผมก็อยากได้ความช่วยเหลือจากคุณ เพื่อเอาตัวคู่หมั้นผมกลับมา ช่วยผมหน่อยนะ”

โยธินจับมืออ้อนวอน แต่หญิงสาวไม่เล่นด้วย ดึงมือกลับแล้วปฏิเสธเสียงแข็ง

“ฉันคงช่วยอะไรไม่ได้หรอก เรื่องที่คุณพูดมา คุณคิดไปเองทั้งนั้น”

กุสุมาคว้ากระเป๋าเดินออกไปทันที โยธินผิดหวัง แต่ยังมั่นใจว่ากุสุมาจะช่วยแยกอารุมกับวิศนีออกจากกันได้...

กลาง ดึกคืนนั้น ทั่วบริเวณชายหาดมีพายุฝนกระหน่ำ วิศนีนอนไม่ได้เพราะกระท่อมโย้เย้เหมือนจะพัง ฉายกับเพ็ญเป็นห่วง เดินฝ่าสายฝนมาพาเธอไปที่บ้าน พลางบ่นถึงอารุมว่าใจจืดใจดำไม่ยอมโผล่มาดูสักนิด

เมื่อเพ็ญจะให้วิศ นีนอนห้องเดียวกับจันทร์ แต่จันทร์ไม่ยอม เพ็ญจึงไล่น้องไปเอามุ้งมากางให้เธอนอกห้อง จันทร์กระฟัดกระเฟียดเอามุ้งมาโยนให้วิศนีกางเอง แต่ด้วยความที่ไม่เคยทำมาก่อน เธอเก้กังอยู่นานกว่าจะสำเร็จ จันทร์เห็นแล้วอดขำไม่ได้ โทรศัพท์ไปเล่าให้อารุมฟังที่บ้านใหญ่

“จันทร์ให้เขากางมุ้งนอนที่นอกชาน พี่อารุมน่าจะมาเห็นเขากางมุ้งนะคะ คงทำไม่เป็นมั้ง โย้เย้พอๆกับกระท่อมที่เขาอยู่เลย”

จันทร์หัวเราะคิกคัก อารุมไม่ขำด้วย หมดความกระวนกระวาย โล่งใจที่วิศนีมีที่นอนดีๆปลอดภัยแล้ว

ooooooo

ละครเรื่อง อุบัติเหตุ บทประพันธ์โดย : กนกเรขา

ละครเรื่อง อุบัติเหตุ บทโทรทัศน์โดย : นันทกร

ละครเรื่อง อุบัติเหตุ กำกับการแสดงโดย : ณรงค์ ปุนบุตรดา

ละครเรื่อง อุบัติเหตุ ผลิตโดย : บริษัท ดาราวิดีโอ จำกัด โดย สยาม สังวริบุตร

ละครเรื่อง อุบัติเหตุ แนวละคร : เมโลดราม่า

ละครเรื่อง อุบัติเหตุ ออกอากาศทุกวันศุกร์ - เสาร์และวันอาทิตย์ ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ

ที่มา ไทยรัฐ