อุบัติเหตุ ตอนที่ 10 วันที่ 12 พฤศจิกายน 2555
อุบัติเหตุ ตอนที่ 10 วันที่ 12 พฤศจิกายน 2555
ผลพวงจากพายุฝนกระหน่ำเมื่อคืนทำให้กระท่อมหลังคาเปิดพังเสียหาย จนอารุมต้องรีบซ่อมแซมในเช้าวันถัดมาเพื่อให้วิศนีมีที่ซุกหัวนอน ฉายตั้งใจจะมาช่วยแต่พอดีมีธุระกะทันหัน วิศนีเลยมาทำหน้าที่แทนโดยอารุมไม่ทันสังเกต จนกระทั่งเขาเรียกหาตะปูแล้วหญิงสาวเอามาส่งให้
อารุมทำขรึมเหมือนไม่สนใจ แต่พอเห็นเธอชนกองไม้หงายหลังก็รีบเข้ามาดูอย่างห่วงใย และยอมให้เธอช่วยงานแทนฉาย แต่เพราะเป็นงานผู้ชายที่เธอไม่ถนัด เขาจึงต้องสอนก่อนเพื่อไม่ให้เกิดพลาดพลั้งบาดเจ็บ
กว่าวิศนีจะตอกตะปูเป็น อารุมต้องสอนอย่างใกล้ชิด ฉายเสร็จธุระกลับมาเห็น เลยไม่กล้าเข้าไปแทรก เปลี่ยนใจหันหลังกลับทันที แถมยังไม่ยอมให้เพ็ญไปตามวิศนีกลับมาด้วย...
วันเดียวกัน ที่กรุงเทพฯ อำนวยเข้าบริษัทเพราะมีนัดสำคัญ แต่ไม่ทันได้คุยกับช่างจากโรงงาน นีรนุชมาขัดจังหวะ ทวงถามเรื่องที่อำนวยเคยพูดไว้ว่าให้มาพบได้เสมอถ้าต้องการความช่วยเหลือ ซึ่งวันนี้เธออยากได้งานทำ อำนวยรักษาคำพูด รับนีรนุชเข้าทำงานในแผนกเดียวกับเดชชาติตามความต้องการของเธอ โดยเรียกเดชชาติมารับรู้และให้เป็นพี่เลี้ยงสอนงาน
เดชชาติรับปากพร้อมกับสังเกตสีหน้าท่าทีนีรนุชอย่างไม่วางใจ ในขณะที่อำนวยยิ้มจริงใจให้นีรนุช รู้สึกโล่งใจที่หญิงสาวทิ้งความขุ่นมัวจนยอมรับความช่วยเหลือจากตน แต่นีรนุชกลับมองอำนวยยิ้มๆด้วยความรู้สึกอีกแบบ
พ้นจากอำนวยมาแล้ว เดชชาติซึ่งแน่ใจว่านีรนุชมีเจตนาอื่นมากกว่าต้องการทำงาน จึงคาดคั้นจนเธอยอมสารภาพความจริงออกมา
“ก็พี่ชาติบอกว่านุชไม่มีหลักฐานเอาผิดที่เขาส่งคนไปทำร้ายนุชถึงบ้าน นุชก็เลยต้องมาหาหลักฐานเองถึงที่นี่ไง ว่าเจ้านายพี่เป็นคนไม่ดี”
“ก็พี่บอกแล้วไงว่าคุณอำนวยท่านไม่เกี่ยวอะไรด้วย นั่นมันเป็นเรื่องของไอ้โยธิน”
“เกี่ยวไม่เกี่ยวนุชจะตัดสินเองเมื่อถึงเวลา พี่อย่าเพิ่งพูดอะไรตอนนี้ดีกว่า เดี๋ยวหลักฐานโผล่ออกมาแล้วจะหน้าแตก” นีรนุชพูดอย่างมั่นใจแล้วเดินหนีไป แต่เดชชาติมองว่านั่นคือความรั้นของเธอมากกว่า
เดชชาติย้อนกลับเข้าไปในห้องอำนวยอีกครั้ง สอบถามข่าวคราววิศนี อำนวยสีหน้ากลุ้มใจ บอกว่ายังไม่ได้ข่าว ไม่มีใครรู้ว่าเธอไปไหน
“ผมเองก็ติดต่อคุณวิศนีไม่ได้เลยครับ”
“ได้ข่าวว่านายอารุมก็หายตัวไปด้วย...คุณคิดว่าเขาไปด้วยกันหรือเปล่า”
“ผมถามอารุมแล้วครับ มันก็บอกว่าไม่ได้พบคุณวิศนีเหมือนกัน”
“ผมไม่รู้จริงๆ ว่ายายหนูจะไปอยู่ที่ไหนได้ ถ้าคุณทราบ ช่วยบอกผมด้วยก็แล้วกันนะ”
เดชชาติพยักหน้ารับ เข้าใจหัวอกคนเป็นพ่อ...เวลา นั้นเอง ลูกสาวคนสวยของอำนวยกำลังช่วยอารุมซ่อมกระท่อม ช่วยไปช่วยมาเกิดปิ๊งไอเดียตัดสังกะสีแผ่นเรียบมันวาววางบนไม้อัดแล้วเอาตะปูตอกติด อารุมอยู่บนหลังคามองลงมาเห็น ร้องถามว่าทำอะไร?
“คือฉันเห็นสังกะสีมันเหลือ ก็เลยเอามาแปะกับไม้อัดดู เผื่อจะใช้แทนกระจกได้” วิศนีหยิบมันพลิกไปมาให้ดูว่าเห็นเงาสะท้อนได้จริงๆ ใกล้เคียงกับกระจก อารุมเห็นแล้วส่ายหน้า
“ทำไมคุณต้องทำให้มันดูอนาถาขนาดนั้น”
“ก็ฉันไม่มีเงินซื้อกระจกนี่”
“ไม่มีเงินแต่ก็ต้องสวยตลอดเวลาใช่ไหม...ผมหิวน้ำ ขอน้ำหน่อย”
วิศนีลุกไปหยิบกระติกน้ำเย็นมาส่งให้ และเห็นเหงื่อเขาผุดเต็มหน้า กลัวจะไหลเข้าตาจึงเอาผ้าเช็ดให้อย่างเบามือ ความใกล้ชิดทำให้ต่างคนต่างเขิน พอดีเพ็ญเดินเข้ามา วิศนีเลยผละออกแล้วบอกอารุมว่าตนจะไปช่วยเพ็ญทำกับข้าว
ขณะที่วิศนีเป็นลูกมือให้เพ็ญในครัว จันทร์กลับไปเดินสบายใจเฉิบอยู่ที่ตลาด ได้ยินแม่ค้าพูดคุยกันถึงข่าวดังในหนังสือพิมพ์เมื่อหลายวันก่อน จันทร์แถเข้าไปร่วมวงจึงเห็นภาพข่าววิศนีขับรถชนคนตาย ซึ่งบรรดาแม่ค้าจำได้ว่าเธอคือผู้หญิงที่มากับอารุม สงสัยกันว่าจะเป็นเมีย
จันทร์สังหรณ์ใจว่าจะเป็นจริงอย่างนั้น แต่ไม่วายยืนยันกับทุกคนว่าอารุมยังไม่มีเมีย!
ooooooo
อวลอบอับจนหนทางในภาระหนี้สินถึงขนาดยอมขายโรงแรมให้ฝรั่งตามที่เคยเกริ่นกับโยธิน แต่วันนี้โยธินยังไม่ทันตั้งตัว จู่ๆพิเชษฐ์ตัวแทนจากผู้บริหารคนใหม่ก็มายึดห้องทำงาน สองฝ่ายเกิดวิวาทะกันยกใหญ่จนเกือบจะวางมวย ถ้าอวลอบไม่เข้ามาห้ามลูกชายตัวเอง
หลังทราบเรื่องจากปากแม่ โยธินแทบทรุด โอดครวญว่าตัวเองไม่เหลืออะไรแล้ว พิเชษฐ์บอกว่าไม่ถึงขนาดนั้น ตามที่เราตกลงกันไว้ คุณหญิงกับลูกชายจะยังคงมีตำแหน่งในบอร์ดบริหาร ยังสามารถมาทำงานและรับเงินเดือนได้ตามเดิม แต่จะไม่มีอำนาจในการตัดสินใจใดๆทั้งสิ้น
“แล้วเรื่องนั้นล่ะ” อวลอบทวงถามเสียงเข้ม
“แน่นอนครับ ทุกอย่างจะยังเป็นความลับ คุณสองคนไม่ต้องกลัวจะมีใครรู้ว่าโรงแรมได้เปลี่ยนมือผู้บริหารไปแล้ว แต่ก็ต้องมีการเปลี่ยนแปลงภายในเล็กน้อย เช่นห้องทำงาน”
พิเชษฐ์พาสองแม่ลูกไปดูห้องทำงานใหม่ที่แสนคับแคบมีเพียงโต๊ะอยู่ตัวเดียว โยธินโวยวายไม่พอใจห้องเท่ารูหนู อวลอบเองก็ฮึดฮัด ไม่รู้จะอธิบายยังไงถ้ามีใครแวะมาหา
“ผมว่าไม่ต้องให้มาดีกว่า คุณหญิงจะได้ไม่ต้องตอบคำถามที่จู่ๆพนักงานระดับบริหารของโรงแรมถูกเปลี่ยนยกชุด ดีไหมครับ”
พิเชษฐ์ยิ้มเย้ยแล้วเดินออกไป โยธินโกรธอยากจะตามไปเอาเรื่อง แต่อวลอบคว้าตัวไว้ สั่งห้ามมีเรื่องกับเขา เขาจะทำอะไรให้ทำไป ไม่งั้นเราก็หมดตัว
“แต่ตอนนี้เราก็ไม่เหลือศักดิ์ศรีอะไรแล้วนะครับคุณแม่”
“มันไม่แย่ขนาดนั้นหรอกน่า เรายังมีทางกอบกู้ศักดิ์ศรีอยู่ แม่หาทางออกไว้แล้ว” อวลอบยิ้มเจ้าเล่ห์แสนกล โยธินมองหน้าแม่อย่างสนใจใคร่รู้...
ooooooo
กลับจากตลาดเย็นนั้น จันทร์เอาหนังสือพิมพ์มาวางตรงหน้าอารุม พลางเล่าว่าแม่ค้าที่ตลาดถามตนกันใหญ่ว่าเรื่องราวมันเป็นยังไง อารุมไม่อยากรื้อฟื้น ตอบสั้นๆว่าตามที่ลงข่าวนั่นแหละ
“จริงเหรอจ๊ะ แต่ทำไมคุณนีถึงได้เล่าอีกอย่างล่ะ” จันทร์ตีหน้าใสซื่อ ทั้งที่ตัวเองกำลังปั้นน้ำเป็นตัว “พวกที่ตลาดบอกว่าพอคุณนีเห็นข่าวตัวเองก็แก้ตัวใหญ่เลยว่าหนังสือพิมพ์ลงข่าวมั่ว ทำให้เขาดูเป็นคนไม่ดี”
“คุณนีไปที่ตลาดมาเหรอ”
“ก็ไปพร้อมจันทร์เมื่อกี้ไงจ๊ะ จันทร์มัวแต่ซื้อกับข้าว ไม่ทันสังเกตว่าเขาหายไปไหน ที่แท้ก็ไปนั่งเม้าท์กับพวกแม่ค้า” จันทร์พูดเป็นตุเป็นตะ ในขณะที่อารุมนิ่งฟังแต่ขบกรามแน่น หญิงสาวแอบยิ้มแล้วจ้อต่อไป “แต่พี่อารุมไม่ต้องกลัวนะจ๊ะ พวกแม่ค้าเขาไม่ค่อยเชื่อคนแปลกถิ่นหรอก เขาถึงแอบมาถามจันทร์ไงว่าเรื่องจริงๆมันเป็นยังไง เพราะคุณนีไปคุยไว้ทั่วว่าพี่คบกับเขา แต่แฟนเก่าพี่ทำใจไม่ได้ก็เลยพยายามฆ่าตัวตายด้วยการกระโดดให้รถคุณนีชน”
อารุมฟังมาถึงแค่นั้นก็ทนไม่ไหว ลุกพรวดขึ้นเดินหน้าตึงออกจากบ้านมุ่งหน้าไปบ้านฉาย กระชากวิศนีที่กำลังช่วยเพ็ญตักอาหารมาที่กระท่อม สั่งให้เก็บข้าวของแล้วไปจากที่นี่ วิศนีงงเป็นไก่ตาแตก ถามละล่ำละลักว่าเกิดอะไรขึ้น
“คุณเห็นผมใจดีแล้วได้ใจใช่ไหม ถึงได้ไปโพนทะนาเรื่องทุเรศๆให้คนอื่นเขาเข้าใจผิด”
“นี่มันเรื่องอะไรกันคะ”
“เข้าไปเก็บของ แล้วออกไปจากที่นี่ซะ คุณมันตัวมาร มารความสุข คุณกับผมไม่น่าเจอกันเลย”
วิศนีน้ำตาคลอ ทั้งตกใจทั้งเสียใจ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ยืนยันว่าตนยังไม่ได้ทำอะไรอย่างที่เขาเข้าใจ อารุมไม่ฟัง ผลักเธอเข้ากระท่อมให้รีบเก็บของ แล้วเขาจะไปส่งที่ท่ารถ จากนั้นก็ทางใครทางมัน
“ไม่! ฉันไม่ไป คุณจะไล่ฉันเพราะความผิดที่ฉันไม่ได้ทำไม่ได้”
“คุณไม่มีสิทธิ์ต่อรองอะไรทั้งนั้น”
อารุมเก็บของใส่ถุงแล้วกระชากวิศนีจะให้ลุกขึ้น แต่เธอร้องไห้สะอึกสะอื้นขืนตัวไว้ อยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมเขาถึงเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือแบบนี้ ทั้งที่เมื่อเช้าเขายังดีกับเธออยู่เลย
“ก็ถ้าผมรู้ว่าการดีกับคุณจะทำให้คุณคิดเข้าข้างตัวเอง ผมจะไม่มีวันทำอย่างนั้นเด็ดขาด”
อารุมยิ่งพูด วิศนีก็ยิ่งไม่เข้าใจ และยืนยันไม่ไปจากที่นี่ จนกว่าเขาจะอธิบายให้เข้าใจมากกว่านี้ว่าเธอทำผิดอะไร
อ่านละคร อุบัติเหตุ ตอนที่ 10 วันที่ 12 พ.ย. 55
ละครเรื่อง อุบัติเหตุ บทประพันธ์โดย : กนกเรขา
ละครเรื่อง อุบัติเหตุ บทโทรทัศน์โดย : นันทกร
ละครเรื่อง อุบัติเหตุ กำกับการแสดงโดย : ณรงค์ ปุนบุตรดา
ละครเรื่อง อุบัติเหตุ ผลิตโดย : บริษัท ดาราวิดีโอ จำกัด โดย สยาม สังวริบุตร
ละครเรื่อง อุบัติเหตุ แนวละคร : เมโลดราม่า
ละครเรื่อง อุบัติเหตุ ออกอากาศทุกวันศุกร์ - เสาร์และวันอาทิตย์ ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา ไทยรัฐ
0 ความคิดเห็น: