ป่านางเสือ 2 ตอนที่ 18 วันที่ 12 พฤศจิกายน 2555

นายโจทำเป็นลนลาน รีบคว้ามือถือขึ้นมาทำตามที่จักจั่นสั่ง อภิชาติยิ้มพอใจ เป็นแผนล่อเสือออกจากถ้ำของพวกศัตรูตามที่คาดไว้ไม่มีผิด พยักพเยิดให้งิ้วโทร.หานพ

“คุณนพแจ้งทุกคนให้ระวังเป็นสองเท่า พวกมันล่อให้เรามาทางนี้...สถานการณ์เป้าหมายเป็นไงบ้าง”

“เราเปลี่ยนสถานที่ประชุมจากเดิมเป็นความลับ”

“ดี...แสตนด์บายจนกว่าเราจะได้สินค้าเรียบร้อย” งิ้วพูดจบก็วางสาย

“แผนนายแตกเพราะนายยอมง่ายเกินไป แต่อย่างน้อยแกยังฉลาดอยู่ที่ให้ความร่วมมือ” จักจั่นยิ้มเย้ย

“ที่แท้แกเจตนาให้กล้องวงจรปิดเห็นแกแล้วยอมเรียกผู้หญิงกลับมาง่ายๆ แสดงว่าแกแค่ใช้แผนล่อให้พวกเราออกจากเป้าหมายเพื่อเปิดโอกาสให้มือปืนของแกทำงานได้เต็มที่”

“เก่งมาก สมกับเป็นนางเสือ...เสียอยู่อย่างเดียว...” เขายิ้มอย่างผู้ชนะ จักจั่นถึงบางอ้อทันที ตบผัวะเขาหงายหลังสลบเหมือด รีบคว้ามือถือขึ้นมาโทร.หาอภิชาติที่กำลังขับรถบ่ายหน้าไปยังห้องประชุมลับ

“ระวังเป้าหมาย คราวนี้ไม่ใช่มือปืนแต่เป็นนาคี”

อภิชาติวางสายสีหน้าเคร่งเครียด เร่งเครื่องแซงรถคันอื่นๆไปอย่างรวดเร็ว งิ้วผิดสังเกตถามว่าเกิดอะไรขึ้น พอรู้ว่าพวกแบล็กอีวิลส่งนาคีมาจัดการเป้าหมาย เธอรีบโทร.เตือนนพให้เคลื่อนย้ายเขากลับฐานให้เร็วที่สุด และให้ระวังนาคีไม่ใช่พวกมือปืน...

คำเตือนของงิ้วช้าไป ท่านรองศักดาและนพยังไม่ทันจะเคลื่อนย้ายนักธุรกิจเป้าหมายและนักธุรกิจจากสหรัฐอเมริกาอีกสามคนออกจากห้องประชุมลับ นาคีบุกเข้ามาเสียก่อน เจ้าหน้าที่คุ้มกันยิงต้านสุดฤทธิ์ แต่ไร้ผลกระสุนไม่สามารถทำอะไรเธอได้ อึดใจเดียวพวกเจ้าหน้าที่ถูกสังหารเรียบ

นพตวัดปืนยิงไม่ยั้ง นาคีตบเปรี้ยงเดียวกระเด็นกระแทกผนังห้องทรุดฮวบ แล้วย่างสามขุมเข้าหากลุ่มท่านรองศักดาและนักธุรกิจทั้งสี่คน ท่านรองชั่วทิ้งปืนแล้วยกมือทั้งสองข้างขึ้น ยอมจำนนเอาตัวรอดคนเดียว

“แก...แกต้องป้องกันฉัน...ไอ้ขี้ขลาด” นักธุรกิจเป้าหมายเข่นเขี้ยวด้วยความแค้นใจ

นาคีเดินผ่านท่านรองศักดาเข้าหานักธุรกิจเป้าหมายและนักธุรกิจจากสหรัฐอเมริกาทั้งสามคนที่ต่างถอยกรูด แล้วสะบัดมือปล่อยพลังเข้าใส่...

ไม่กี่นาทีถัดมา อภิชาติกับงิ้วมาถึงห้องประชุมลับ ต้องชะงักเมื่อเห็นร่างไร้วิญญาณของเจ้าหน้าที่คุ้มกันนอนเกลื่อน ตรงมุมห้องเห็นท่านรองศักดายืนนิ่งอยู่หน้าศพนักธุรกิจทั้งสี่คน อภิชาติปราดเข้าหา

“ท่านรอง...เป็นยังไงบ้าง”

“ผมไม่เป็นไร...นางงู มันร้ายกาจมาก”

งิ้วโทร.แจ้งตำรวจให้ส่งรถพยาบาลมาที่นี่ด่วน แล้วหันไปเห็นนพพยายามยันตัวลุกขึ้นยืน รีบเข้าไปดูอาการเห็นไม่เป็นอะไรก็เบาใจ แต่พอมองร่างไร้วิญญาณที่เกลื่อนกลาดตรงหน้าถึงกับสลดใจ

ooooooo

ในเวลาเดียวกัน ที่กระท่อมท้ายหมู่บ้าน ความหวังที่ดาวจะได้พักผ่อนให้เต็มที่เพื่อฟื้นฟูพลังเป็นอันต้องพับฐาน เมื่อไผ่ออกลาดตระเวนแล้วพบมือปืนของแบล็กอีวิลนับสิบคนกำลังบ่ายหน้ามาทางนี้ ทุกคนรีบเก็บข้าวของออกเดินทางทันที ผ่านไปพักใหญ่ พ่อของอาตงกับเม่งจูจำพื้นที่แถบนี้ได้หันมาบอกลุงเดชว่า

“ตรงหน้าอีกสองกิโลเมตรก็จะถึงจุดที่เราหยุดพักกันอีกจุดหนึ่ง”

“หวังว่าจะเป็นจุดที่ตั้งของกำแพงมนต์”

ทันใดนั้น มีเสียงร้องเตือนของเหยี่ยวสายลมดังขึ้น ตามมาด้วยเสียงคำรามของเสือสายฟ้า ดาวหยุดกึก สัมผัส ได้ทันทีว่าพวกศัตรูใกล้เข้ามา บอกให้ไผ่คุมทุกคนเดินทางต่อไป ส่วนเธอจะคอยสกัดพวกนั้นเอง เขาคัดค้านเสียงแข็ง เธอยังไม่หายดีจะรับมือลำพังคนเดียวได้อย่างไร

“ดาวเต็มร้อยแล้วค่ะ รับประกันคุณภาพ” พูดจบดีดตัวออกไป ไผ่ถึงกับส่ายหน้า

“ลุงเดชกับพ่อแสงเดินทางต่อไปก่อน ผมจะไปดูน้องดาวสักหน่อย”

“อืมดี...ลุงก็เป็นห่วงหนูดาวอยู่เหมือนกัน”

ไผ่รีบตามดาวไป ขณะที่ลุงเดชกับพวกเคลื่อนขบวนไปอีกทางหนึ่ง...

ไม่นานนัก ดาวในคราบนางเสือพุ่งมายืนอยู่บนยอดไม้ เห็นรถกระบะของพวกมือปืนบ่ายหน้าไปทางที่ลุงเดชกับพ่อแสงกำลังเดินทางอยู่ เธอร่อนลงไปดักหน้า แต่เกิดอ่อนแรงซวนเซยืนแทบไม่ติด สะบัดหัวไล่ความมึนงงกลับไอมีเลือดปนออกมาด้วย เธอพยายามรวบรวมกำลัง แต่ร่างกายไม่ไหวสุดท้ายก็ล้มฟุบ มีเสียงร้องของเหยี่ยวสายลมดังก้องไปทั้งป่า เป็นจังหวะเดียวกับขบวนรถของพวกมือปืนมาถึงพอดี รถนำขบวนเบรกพรืด

“เฮ้ย...นั่นนางเสือนี่หว่า” หัวหน้ามือปืนตะโกนลั่น พวกมือปืนโดดลงจากรถตีวงล้อมเธอไว้

“ใช่หรือพี่ ทำไมมาเครื่องน็อกแถวนี้” หนึ่งในสมุนอดสงสัยไม่ได้ พลันมีเสียงคำรามของเสือสายฟ้าดังขึ้น

“ใช่แล้วเว้ย...เอ็งไม่ได้ยินหรือ ทั้งเสียงเสือเสียงเหยี่ยว”

“งั้นรีบจัดการเลยสิพี่” สมุนยุส่ง พวกมือปืนไม่รอช้าสาดกระสุนใส่ดาวอย่างบ้าคลั่ง เสียงปืนดังสนั่นหวั่นไหว ทันใดนั้น มีเสียงคำรามของเสือสายฟ้าดังขึ้นอีกครั้ง พร้อมกับร่างของไผ่ร่อนลงมาจากต้นไม้ หัวหน้ามือปืนหันไปเห็นก็ร้องเอะอะ

“มาอีกตัวหนึ่งเว้ย...ฆ่ามัน”

พวกนั้นหันไปยิงกราดเขาแทน ไผ่ไม่สะดุ้งสะเทือน ตรงเข้าเตะต่อยไม่ยั้ง พริบตาเดียวศัตรูตายเรียบ แล้วปราดเข้าไปประคองดาวที่หมดสติ ตามร่างกายของเธอไม่มีบาดแผลจากกระสุนปืนแม้แต่น้อย พลันเขาสัมผัสได้ว่ามีคนมา หันขวับไปมอง เห็นลุงเดช พ่อแสง อาตง

กับเม่งจู และพ่อของเด็กทั้งสองวิ่งเข้ามา

“หนูดาว...เกิดอะไรขึ้นไผ่” ลุงเดชสีหน้าเป็นกังวล ไผ่รีบอุ้มดาวขึ้นมา

“ผมต้องรีบพาน้องดาวไปถํ้าพระภิกษุเร็วที่สุด”

“แต่ถํ้าพระภิกษุอยู่ไกลจากที่นี่ ใช้เวลาอย่างน้อยวันหนึ่งเต็มๆ”

จังหวะนั้น มีเสียงร้องเตือนของเสือสายฟ้า ตามมาด้วยเสียงของเหยี่ยวสายลม ลุงเดชรู้ทันทีว่าพวกศัตรูกำลังมา รีบคว้าปืนมายืนข้างไผ่ ขณะที่พ่อแสงยืนถือปืนประกบอีกข้างหนึ่ง ต่างคนต่างมีสีหน้าเคร่งเครียด

ooooooo

ขณะที่ดาวกับพวกตกอยู่ในสถานการณ์คับขัน นายโจอยู่ในสภาพไม่ต่างกันถูกจักจั่นจ่อปืนขู่

“ฉันให้เวลาอีกห้านาที ถ้าสาวๆพวกนั้นยังไม่มา นายพิการแน่”

จังหวะนั้น สมุนของนายโจคุมตัวสาวๆเข้ามารวมทั้งเพ็ญพิมด้วย นายโจถามประชดว่าพอใจหรือยัง

“ยัง...แกต้องไปส่งฉันก่อน...ส่วนพวกแกลงไปจัดการเรื่องรถ” จักจั่นหันไปสั่งเหล่าสมุนซึ่งมองหน้าเจ้านายของตนเป็นทำนองจะเอาอย่างไร พอเห็นเขาพยักหน้าอนุญาตรีบพากันออกไปทันที

ครู่ต่อมา จักจั่นลากนายโจมาถึงหน้าตึก โดยมีเพ็ญพิมและสาวๆตามมาติดๆ เห็นรถตู้คันหนึ่งจอดรออยู่ มีมือปืนยืนคุมเชิงอยู่รอบรถ เธอสั่งให้พวกนั้นถอยไปให้หมด ห้ามตุกติกถ้าไม่อยากตาย แล้วไล่สาวๆขึ้นรถ

“ผมไม่สนใจสาวพวกนี้อยู่แล้ว อย่างที่ว่าเป็นแค่แผนหลอกพวกแกออกมาเท่านั้น” นายโจยิ้มสะใจ จักจั่นหมั่นไส้ตบเปรี้ยงเดียวหน้าคะมำ แล้วดีดตัวขึ้นรถ สั่งให้คนขับเร่งเครื่องออกไป เพ็ญพิมหันมาทางเธอ

“ขอบใจนะ ฉันจะบอกพ่อฉันตบรางวัลให้เธออย่างงาม”

จักจั่นไม่ชอบขี้หน้าเพ็ญพิมเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ตวัดมือตบผัวะถึงกับหน้าหัน “ตบแค่นี้ก็พอแล้ว บอกตามตรงไม่ค่อยปลื้มพ่อของพวกเธอเท่าไหร่นักหรอก แค่ทำตามสถานการณ์”

จังหวะนั้น อภิชาติโทร.มาแจ้งเรื่องพ่อของเพ็ญพิมถูกลอบสังหาร เธอถึงกับปล่อยโฮ...

ละครเรื่อง ป่านางเสือ 2 บทประพันธ์และบทโทรทัศน์โดย: นอร์แมน วีรธรรม

ละครเรื่อง ป่านางเสือ 2 กำกับการแสดงโดย: เอกภพ ตันหยงมาศกุล

ละครเรื่อง ป่านางเสือ 2 แนวละคร : แอ็คชั่น

ละครเรื่อง ป่านางเสือ 2 ผลิตโดย: บริษัท กันตนา

ละครเรื่อง ป่านางเสือ 2 ออกอากาศวันจันทร์และวันอังคาร เวลา 20.25 น. 

ที่มา ไทยรัฐ